Կինոդիտում՝ Ճագարը ես եմ

Թեպետ ռեժիսոր Քուրթ Մեթցիգի «Ճագարը ես եմ» դրաման նկարահանվել է 1965 թվականին՝ այն անմիջապես արգելվել է Արևելյան Գերմանիայի իշխանությունների կողմից։ Միայն 25 տարի անց՝ 1990 թվականին, երկու Գերմանիաների վերամիավորումից հետո, հանդիսատեսը հնարավորություն ստացավ տեսնելու այս ֆիլմը, որը ցուցադրվեց բազմաթիվ հեղինակավոր կինոփառատոներում և ի վերջո ընդգրկվեց կինոգետների կազմած «100 կարևորագույն գերմանական ֆիլմեր» ցանկի մեջ։

Ըստ սյուժեի՝ երիտասարդ մատուցողուհի Մարիան սիրահարվում է իրենից տարիքով ավագ Պաուլին։ Եվ թվում է, թե ամեն ինչ լավ է, մինչև որ չի պարզվում, որ հենց Պաուլն է այն կոռումպացված դատավորը, ով խարդախորեն ցմահ ազատազրկման է դատապարտել Մարիայի հարազատ եղբորը՝ պետական դավաճանության կեղծ մեղադրանքներով։ Սա համարձակ սոցիալական դրամա է, որտեղ ռեժիսորը չի խուսափում ուսումնասիրել սոցիալիստական Գերմանիայի պետական համակարգերում տիրող կասկածելի բարքերը։